Babaannemin ismi Fatma, Dedemin ismi Kani... Her ikisi de 1315 Kesriye doğumluymuş. Babaannemin babası Osmanlı Ordusunda Subay rütbesindeymiş. Bir de erkek kardeşi varmış. Babası ve erkek kardeşi Balkan harbine gitmişler ve bir daha geri dönememişler.
Annesi Acure ile babaannem Fatma artık yalnız kalmışlardır. Annesi, üzüntüden şeker hastası olur ve gözleri kör olur. Fatma yapayalnız kalmıştır. Asker evi olduğu için çeteler, sürekli eve baskın düzenleyip arama yapmaktadırlar. Bu yüzden evdeki madalyaları, belgeleri atmak ya da yakmak zorunda kalmışlar.
Bu arada Fatma ile Kani ile evlenir. Biri kız, bir oğlan iki çocukları Kesriye'de dünyaya gelir. Erkeğin adını Asım, kızın adını Feride koyarlar. Çocuklardan biri 3, diğeri 5 yaşında iken Mübadil olur.
Gemiyle Türkiye'ye gelirler. O kadar büyük acılar çekmişler ki; Yunanistan'a uzak olsun diye Kayseri'ye kadar gelirler. Kayseri merkezde bir ekmek fırını verirler. Ancak, fırıncılıktan anlamam ben diyen dede Kani, eski adı Muncusun yeni adı Güneşli olan köyden çiftçilik yapmak için toprak almış. Şengül hanımın babası Fikri ile diğer halası Fatıma Muncusun'da doğmuş.
Büyükanne Acure; Kayseri Muncusun'da 105 yaşına kadar yaşamış. Tabir-i caizse torununun torununu görmüş.
İşte bu kadar Kesriye mübadili bizimkilerin hikayesi..
